Poltred/portrait

Publié le par Jenig

Poltred un den ho peus anavezet.
 Ganet e oa bet e mil eizh kant naontek ha pevar-ugent. Pa oa yaouank  e oa bet savet en  ur c'harter un tamm distro eus Gwengamp, e-barzh un tiegezh a gonte c'hwec'h bugel dija; bihan tre e oa, ha treut hag an amezeg a lavare dioutañ "e oa ur skribiton ha na rafe ket eskern kozh ar paour kaezh marmouz -se! " Ouzhpenn-se e luche...ar pezh a dalvezas dezhañ al lesanv a "neunoeil" hag ivez   kannoù er skol...hag e lec'h all. Met an holl nammoù-se o deus roet dezhañ ur youl kalet hag e lavare  zoken e vefe roue pe kentoc'h kadoriad (prezidant), perak ket  prezidant ar republik? Ret eo  lavarout deoc'h e vamm a vroude anezhañ war an hent -se. 

Portrait d'un homme que vous avez connu.

  Il était né en mille huit cent quatre -vingt-dix-neuf. Jeune, il a grandi dans un quartier un peu à l'écart de Guingamp, dans un ménage qui comptait déjà six enfants; il était très petit, et maigre et un voisin disait de lui: "il est rachitique et ne fera pas de  vieux os, ce pauvre malheureux môme". En plus, il louchait...Ce qui lui valut le surnom de "Lagadek" et aussi des bagarres à l'école...et ailleurs.. Mais tous ces handicaps lui avait donné une volonté solide et il disait même qu'il serait roi ou plutôt chef d'état (président), pourquoi pas président de la république? Il faut vous dire que sa mère l'encourageait dans cette voie.


  War-dro triwec'h vloaz, eo bet kemeret memestra evit e servij soudard hag oberatet eo bet  eus e lagad en arme; ne luche ket ken!...kentoc'h peuz-ken (se a oa e mil nav c'hant triwec'h hag ar surjianerezh ne oa ket peursavet c'hoazh). Met stad oa ennañ  hag e euredas ur plac'h koant tre (  brasoc'h egetañ oa - ur penn da nebeutañ - met n'eus forzh: e lorc'hentez e oa).Ur furnezh bras, ur madelezh  hag  ur skiant a fent en doa dispaket : fentigellañ a rae atav .

 Vers 18 ans, il a été quand même pris pour son service militaire et il a été opéré de son oeil à l'armée; il ne louchait plus...enfin, presque plus (c'était en 1918 et la chirurgie n'était pas encore au point). Mais il était content et épousa une très belle fille (plus grande que lui -d'une tête au moins- mais peu importe: c'était sa fierté). Il avait déployé une grande sagesse, une bonté et un certain sens de l'humour: il plaisantait tout le temps.


 A-benn ar fin, e wreg a roas dezhañ  tri bugel kaer: div verc'h hag ur mab, ar bidoc'hig :  seizh vloaz ha daou-ugent e oa...An daou a vevas betek pevar-ugent vloaz. Met ne voe morse roue na kadoriad; lakaet en doa ar varrenn re uhel. 

Finalement, son épouse lui donna trois beaux enfants: deux filles et un fils, le petit dernier: il avait quarante-sept ans ...Tous les deux vécurent jusqu'à quatre-vingts ans. Mais il ne fut jamais roi ni président; il avait placé la barre trop haut.

  Ne voe nemet ur gward-maezioù...met  unan mat-tre: strizh met just!

Publié dans n'eo ket posubl 'vat!

Pour être informé des derniers articles, inscrivez vous :
Commenter cet article