Ur barr amzer fall

Publié le par Jenig

Ur barr amzer fall.

Un coup de tabac.
 Bloavezhioù ' zo, e-pad an hañv , e miz Eost kentoc'h, hon eus bet aon tre: ur mignon , e vab (ur paotr  eizh pe nav vloaz) ha me , edomp o vont e bag da  veg an arc'houest evit sevel  ur roued hor boa lakaet an neizheur. Ar mintin e oa, war-dro dek eur ha brav 'oa an amzer: en un taol kont, an oabl a deñvalas gant koumoul du a zeue bountet gant un avel kreñvoc'h-kreñvañ ... ar mor  a devae muioc'h-muiañ ha tapennoù glav tev a stagas da gouezhañ.

 Il y a quelques années, durant l'été, en août pour être précis, nous avons eu très peur: un ami, son fils (un garçon de huit ou neuf ans ) et moi, nous allions en bateau à la pointe de L'Arcouest lever un filet que nous avions posé la veille. C'était le matin, vers dix heures  et le temps était beau: tout à coup le ciel s'assombrit  de nuages noirs poussés par un vent de plus en plus fort...La mer grossissait de plus en plus et de grosses gouttes de pluie commencèrent à tomber.
  James, ma mignon gant e vab , Yann-Mark , a azezas diaraog, dindan ur vantell goaret. Me a chome a-dreñv, d'ar varenn-stur (ur varenn-stur e stumm  bazh e oa, hag evit chom en ma sav e krogen enni ). Da c'houde grisilhennoù a gemeras lec'h ar glav: bras ha stank e oant; evel an noz a zegouezhe e oa, ken teñval e oa an oabl. Sturiañ a raen ar vag betek ar c'hal evit bezañ e tiogel. Eno, dindan ar c'houel, gortozet hon eus: riv  hor boa ha ne oamp ket fier-ruz.  Padet en deus ar barr amzer fall-se un hanter eur war-dro, goude petra  eo deuet pep tra da vezañ  evel araok .

 James, mon ami, et son fils, Jean-Marc, s'assirent à l'avant, sous un ciré. Je restai à l'arrière, à la barre (c'était une barre en forme de bâton et je m'y accrochais pour rester debout). Puis des grêlons remplacèrent la pluie: ils étaient gros et denses; c'était comme si la nuit tombait, tant le ciel était sombre. Je dirigeais le bateau jusqu'à la cale pour être en sécurité. Là, sous la voile, nous avons attendu: nous avions froid et on n'en menait pas large. Ce coup de tabac a duré une demi-heure environ, après quoi tout est redevenu comme avant...


 Ur wech diabafet omp aet   , aet omp  da sevel ar roued, dra evit petra oamp deuet. Ne gounaan ket ken ma oa pesked , met me a gouna  an aon hor boa bet....Ha ma vignon hag e vab ivez, rak komz  a reomp eus an dra-se c'hoazh a-wechoù: 
-"kounaat a rez ar barr amzer fall en Arc'houest e miz Eost?..."

  Une fois que nous avions récupéré, nous sommes allès relever le filet, comme prévu. Je ne me souviens plus s'il y avait du poisson, mais je me souviens  de la trouille que nous avons eue... et mon copain et son fils aussi, car nous parlons encore de çà quelquefois:

"Tu te rappelles le coup de tabac à L'Arcouest en août?"

Le Diaoul Mor, notre canot de l'époque...

Le Diaoul Mor, notre canot de l'époque...

Pour être informé des derniers articles, inscrivez vous :
Commenter cet article